Het valt me de laatste tijd op dat ik deze tekst nauwelijks meer tegenkom. Heeft dat te maken met de tijdsgeest? Of beeld ik het mij in? Zelf heb ik af en toe een duidelijke behoefte aan stilte en kan ik het op prijs stellen als ik zo’n tekst tegenkom. Hè lekker, we mogen even stil zijn. Vooral ten tijde van drukte wordt die behoefte groter en dringender. Als het nodig is, lukt het best om eigen behoeftes tijdelijk aan de kant te schuiven en mee te bewegen om vervolgens wat later een groter moment van rust op te zoeken en te vinden, denk bijvoorbeeld aan een weekend of vakantie.

Als drukte langer duurt dan goed voor je is, kan er een stressmodus ontstaan die er voor zorgt dat het gevoel van drukte voort duurt ook wanneer dit niet meer nodig is. De wereld lijkt dan te bestaan uit doordringende geluiden, ik heb het idee dat er steeds een appel op mijn aandacht wordt gedaan en dat van alles me overkomt. Het hoofd voelt dof en vol, ik hoor een irritante ruis, de concentratie vermindert, ik blaf naar geliefden, de slaapkwaliteit vermindert. Herkenbaar? Ik vergelijk het wel eens als een wasmachine die tijdens het centrifugeren uitzet, waardoor de trommel nog een tijdje op volle snelheid doordraait.

Als de periode waarin het gevoel overheerst dat er geen eigen regie meer is nog langer duurt, lukt het sommigen om de eigen behoeftes nog verder weg te stoppen en op wilskracht door te gaan. Dan kunnen er op den duur allerlei klachten ontstaan, die soms niet eens meer te herleiden zijn. Ook kan het zijn dat stilte als een vreemd iets ervaren wordt en de onrust of andere onlustgevoelens bij stilte juist toenemen. Hierdoor kan de neiging ontstaan om de stilte snel weer te vullen met drukte.  Ik geloof dat een mens zo in elkaar zit dat enige rust en stilte af en toe nodig is. Voor de één misschien meer dan voor een ander. Om te weten hoe het met de behoefte aan rust en stilte is, kun je dit eens checken door af en toe de stilte toe te laten.

Bijvoorbeeld:

Door eens even de radio, Iphone, Ipad, computer of tv een tijdje uit te laten.

Eén ding tegelijk te doen met volle aandacht en misschien te merken hoe moeilijk dit is.

Naar buiten te gaan en je te concentreren op geluiden van de natuur.

Even te gaan zitten of liggen met je onrust en deze te bekijken zonder er iets aan te willen veranderen.

Het opzoeken van de stilte kan je helpen om weer op te laden en goed voor jezelf te zorgen.

Evelien van Straaten 24-06-2013