We zijn in de tweede helft van augustus. Mijn werkzaamheden op de VMBO/MBO school waar ik lesgeef zijn begonnen. Ik zag er een beetje tegenop de afgelopen weken. Elke keer als ik aan iets begin waar ik nog geen gevoel van controle over heb, levert het me stress op. Deze kan ik dan heel fysiek ervaren in mijn middenrif, net zo bij de zwevende ribben. Mijn adem schiet ok ophoog en ik merk onrust. Tijd om zelf nog even in retreat te gaan, bedacht ik me. Dat deed ik in zeeland in de Schouw waar ik een programma volgde met yoga, compassie en meditatie. En ik kreeg een massage. Ik overnachtte in mijn tentje. Het voelt heerlijk veel buiten te zijn. En ik zwom in de zee waarbij ik op zo’n 6 meter afstand een zeehondje in de ogen keek. Het retreat bracht me veel.
Aan het einde van de tweede dag was er ruimte ontstaan en na een meditatie was de opdracht een compassionele brief aan mezelf te schrijven. De pen bewoog als vanzelf op het papier en ik wil deze graag met jou als lezer delen omdat ik de brief ook aan jou had kunnen schrijven.
“ Lieve jij,
Je werkt zo hard en doet zoveel. Neem vooral de tijd om de zon en de wind door de bomen te zien en te horen. De zon, de zee en het zand te voelen. Doe maar wat in je opkomt want je weet dat je kunt vertrouwen op wie je bent en wat je weet. Je mag een wijze moeder zijn en ook het speelse en aanklooiende kind waarbij tijd geen rol speelt. Als je jezelf accepteert, ook je steeds veranderende lichaam en behoeften, kun je alles doen wat jij voelt. Het is oké en goed wel goed!”

Fijn om in november mijn opgedane inspiratie zelf weer te delen in mijn retreat op Vlieland.

Evelien